ΠΑΣΧΑ 2021

Μήνυμα Μεγάλου Διδασκάλου για το Πάσχα 2021

Αθήνα, 01 Μαϊου 2021

Ο Σβσμτ∴ Μεγ∴ Διδ∴ Παντελεήμων Βούλης, απηύθυνε το παρακάτω μήνυμα για το Πάσχα του 2021:

“Αγαπητοί αδδ∴ και φίλοι,

Άλλο ένα Πάσχα λοιπόν ήρθε, όπου οι κοινωνικές υποχρεώσεις, επιβάλλουν να ευχηθώ ως Μεγάλος Διδάσκαλος του Τάγματος που αντιπροσωπεύω, αλλά και ως άνθρωπος στους φίλους και στους γνωστούς.

Υπάρχουν στιγμές όμως, αγαπητοί αδελφοί και φίλοι όπου ούτε διάθεση υπάρχει, αλλά ούτε και έμπνευση, καθώς στα παρελθόντα μηνύματα, έχω εκφράσει όλες μου τις αγωνίες για τα προβλήματα που όλοι μας, λίγο πολύ βιώνουμε αλλά και τις ευχές μου με γνώμονα πάντα την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Ένα μέλλον όπου ερχόμενο ως παρών, δυστυχώς είναι χειρότερο από το προηγούμενο. Απογοητευτικό, καθώς δεν γίνονται βήματα προόδου και έτσι συνθλίβονται οι ελπίδες και τα όνειρα.

Τι μένει λοιπόν να πούμε πια; Στείρες ευχές πάλι στολισμένες με ξύλινα λόγια;
Αναρωτιέμαι, τι άλλο μπορεί να υπάρχει “μέσα μου”, “μέσα μας”, που πρέπει να βγει προς τα έξω ;
Βαλτώσαμε λοιπόν; Αδειάσαμε τελείως από ιδέες και πολύ περισσότερο από πράξεις ;
Και πως να μην γίνει τελικά αυτό, (αναρωτιέμαι), όταν εμείς οι ίδιοι επιτρέψαμε στο “πλαστικό” να μπει στο σπίτι μας, στο faux να αντικαταστήσει το χρυσό και το zirgon το διαμάντι;
Βεβαίως αναφέρομαι στις αξίες τις οποίες απωλέσαμε, και όχι στα υλικά πράγματα.

Παρατηρώ λοιπόν γύρω μου και βλέπω, μια κοινωνία ολόκληρη να προσπαθεί λιγότερο αλλά να απαιτεί το περισσότερο γεμάτη θράσος, χωρίς ντροπή, η οποία προφανώς χάθηκε μαζί με την αξιοπρέπεια, σε κάποια τσέπη (μάλλον).
Έτσι κυριάρχησε στην ζωή μας ως πρότυπο το “τίποτα”, το οποίο όμως μεταμφιέστηκε σε “κάτι”.
Και αυτό το κάτι, κυκλοφορεί ως “διαπρεπής επιχειρηματίας” ως “ειδικός δημοσιογράφος” ως “καλλιτέχνης με όραμα” ….. και βεβαίως στο τέλος της πυραμίδος ως “πολιτικός”.
Αυτό το “ευγενές ανθρώπινο εύρημα” που η λέξη ευθύνη του είναι παντελώς άγνωστη.

Και βεβαίως “Εμείς” …
οι “αδελφοί”…
Για ακόμα μια φορά απαθείς, μέσα στην πλάνη του μικρόκοσμου μας, παριστάνουμε τους τέκτονες, όταν δεν σκοτωνόμαστε αναμεταξύ μας, (λες και είμαστε πολλοί), λες και θα μας περιμένει η ιστορία, και δεν βλέπουμε την τύφλα μας, ότι ισοπεδώσαμε ότι έφτιαξαν οι παλαιότεροι.

Δεν βγαίνει λοιπόν ευχή από τα σωθικά μου, αυτό που βγαίνει είναι πίκρα, γιατί βλέπω το τρένο να χάνεται, και εμείς ακόμα φτιάχνουμε τις βαλίτσες μας.
 
Αδδ∴ μου, οι ευχές αν δεν γίνουν πράξεις, δεν μπορούν να αλλάξουνε τον κόσμο μας. Οι ευχές δεν σταματάνε την πείνα, δεν σταματούν τους πολέμους, δεν σταματούν τις αρρώστιες και βεβαίως δεν οικοδομούν τους ναούς του πολιτισμού.
Όλα τα παραπάνω τα σταματά η Ανθρώπινη βούληση. Και βούληση σημαίνει αντίδραση !
Αντίδραση στην αρρώστια της παρακμής, πρώτα από όλα, με οδηγό το “ηθικό φρόνημα”, που δημιουργεί προοπτικές, και με αρωγούς την ενότητα και την αγάπη, θα μας δώσουν το όραμα για το πως θέλουμε επιτέλους να δούμε την ανθρωπότητα τον 21ο αιώνα.

Επιτέλους ας ξυπνήσουμε πια, από το Matrix που επιβάλλαμε στην κοινωνία μας. Έχουμε χρέος αν όχι στους εαυτούς μας, στα παιδιά μας, να τους παραδώσουμε έναν καλύτερο κόσμο.

Με την αγάπη και το φως του Διδασκάλου μας, ας αναστήσουμε την κοινωνία μας και ας την αναδείξουμε ως Ναό καλώς οικοδομημένο.
 
 
Με αγάπη,
 
Ενας κρίκος της πανανθρώπινης αλυσίδος,
Αδ∴ Παντελής Βούλης”